Nowa generacja
Nowa generacja

wróć

Nowa generacja

A gdyby tak zamiast produkowania nowych dóbr, postawić na ich używanie i przetwarzanie? To nie fikcja, to nowy kierunek działania oznaczający odchodzenie od linearnej produkcji w stronę gospodarki cyrkularnej i zmieniający rolę projektantów.

Nowi projektanci bardziej niż samym produktem, powinni się dzisiaj zajmować całościowym procesem produkcji, konsumpcji i utylizacji, a także sposobami użytkowania produktu i jego dystrybucji. Praca projektowa nie kończy się w momencie nadania rzeczy kształtu, wymaga przewidywania jak produkt będzie się starzał, kiedy może się popsuć i jak go naprawiać lub jak odzyskać możliwie dużo materiałów lub części do ponownego wykorzystania w cyklu produkcyjnym.

Ponadto od projektantów nowej generacji oczekujemy, by stawiali na dostępność, czyli możliwie szerokie włączanie użytkowników o różnych stopniach sprawności i różnej wrażliwości (także nieneuronormatywnej), o różnych kompetencjach i zasobności. Nie jest sztuką zaprojektowanie wspaniałego produktu o wysokiej cenie, sztuką jest projektowanie, które poprawia przestrzeń publiczną i staje się dostępne dla wielu.

Przyglądając się pracom studentów, nieustannie zadajemy sobie pytanie o to, czym jest współcześnie zrównoważony rozwój. Co oznacza w praktyce? Czy wystarczy rozwój balansować, spowalniać, a może odwrócić się od tendencji wzrostu i szukać czegoś zupełnie innego? Jesteśmy ciekawi, jakie pomysły mają młodzi projektanci.

Wystawa „Nowa generacja” to wybór najciekawszych dyplomów studenckich z trzech uczelni: School of Form w Warszawie, Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku i Politechniki Koszalińskiej (Wydziału Architektury i Wzornictwa).

Tak kuratorka wystawy Agata Nowotny opowiada o pracach prezentowanych na wystawie:

„Przyglądam się, jak absolwenci radzą sobie z nowymi wyzwaniami projektowymi. Czy trafnie przewidują potrzeby nie tylko indywidualnych odbiorców, ale także producentów czy firm oferujących usługi? Czy potrafią wybiegać w przyszłość, a nie tylko znajdować doraźne działania uśmierzające aktualne bolączki?
Doceniam prace, które są przenikliwe – wskazują na niedostrzegany, ale ważny problem lub pokazują znany problem od innej strony. Doceniam rzetelność badania i obserwacji, które poprzedzają projektowanie. Powierzchowne projekty są emanacją ego lub ekspresją, a prawdziwe projektowanie to umiejętność obserwowania, analizy i wyciągania wniosków. Doceniam praktyczną kreatywność, bo na dobrze zaobserwowane problemy, trzeba umieć znaleźć pomysłowe rozwiązania. W pracach studenckich szukam świeżości i nowości – ciekawi mnie spojrzenie młodych ludzi i umiejętność dostrzegania tego, co umyka w przekazie głównego nurtu. Projekty studenckie nie muszą według mnie być gotowe do wdrożenia, nie stykają się jeszcze z ograniczeniami rynku czy systemów dystrybucji, ale muszą być zakorzenione w rzeczywistych potrzebach ludzi i wynikać z realnego oglądu sytuacji. Doceniam, gdy autorzy i autorki zamiast znajdować remedium na ból i tymczasowo go łagodzić, potrafią dostrzegać prawdziwe przyczyny i, uprzedzając wydarzenia, znajdują rozwiązania zmieniające reguły gry”.

#polskidesign#design#rethink#przyszłość#prototyp#edukacja#zmiana#młodość#wiedza#aspgdansk#schoolofform#politechnikakoszalińska

Wydział Architektury i Wzornictwa, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Prace studentów są lustrem dzisiejszych rozważań i wyzwań. Pokazują kierunek ich zainteresowań, opowiadają o tym, co młodym twórcom wydaje się być ważnym lub interesującym. Czy Bałtyk, z którym mają na co dzień kontakt, wpływa na ich emocje, tematy jakie podejmują, czy proces projektowy? Wyselekcjonowane prace studentów Wydziału Architektury i Wzornictwa ASP Gdańsk, odpowiadają na hasło festiwalu: Współmorze.

Tegoroczne hasło przewodnie festiwalu jest ciekawym połączeniem dwóch słów: wspólnota  i morze, co skłania do zastanowienia się -: kim są tutejsi mieszkańcy, jakie są ich spostrzeżenia, czy morze na nich wpływa? Patrząc na wybrane projekty studentów ASP Gdańsk, nietrudno zauważyć wpływ Bałtyku: od bezpośredniego skojarzenia przywołanego w kalendarzu ściennym, przez nawiązania do żeglarstwa po poszukiwanie nowego materiału, wykorzystanie odpadu. Hasła takie jak ponadczasowość, recycling, szacunek do materiału – to piękne idee, które w swoich projektach pokazują studenci. Morze kształtuje tożsamość ludzi, którzy postanowili nad nim zamieszkać.

Reos

krzesło

Adam Friedrich, Beata Mielus

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

2022

Jak wykorzystać odpady przemysłowe, przełamać tabu i zaprojektować funkcjonalne krzesło?

Siedzisko krzesła powstało z wykorzystaniem odpadów przemysłowych. Kości są produktem ubocznym przemysłu spożywczego i znaczna ich część nie jest powtórnie zagospodarowywana, a w konsekwencji marnuje się. Autorzy wykorzystali je jako bazę do stworzenia biomateriału. Z kości powstał granulat, który po odpowiedniej obróbce zamienia się w tworzywo o charakterystycznym wyglądzie. Biomateriał można formować, odlewać, frezować i ciąć w dowolny sposób.

#nowemateriały#meble#design

Flauta

fotel

Zuzanna Kowalska

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

2022

Jak nadać drugie życie zużytym żaglom?

Fotel ze zużytych żagli na stalowym stelażu. Żagle są odporne na napinanie, ale łatwo pękają w szwach, dlatego autorka musiała optymalnie wykorzystać istniejące już otwory do zamocowania materiału i odpowiednio zaprojektować sposób układania się materiału na ramie. W efekcie mebel nawiązuje do portowego krajobrazu.

#upcykling#meble

Rafa koralowa – kalendarz

kalendarz ścienny

Martyna Padoł

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

2021

Jak, siedząc, poczuć morskie głębiny bez wychodzenia z domu?

Autorka zainspirowana kolorystyką i budową rafy koralowej stworzyła kalendarz oddający morską głębię. Dzięki wykorzystaniu ażurowych stron i kontrastowej kolorystyki powstał ciekawy wizualnie obiekt, który dodatkowo pozwala poznać różne gatunki zwierząt zamieszkujących podwodne formacje.

#design#zwierzęta

School of Form Uniwersytetu SWPS

Wiedza odpowiedzialność, wrażliwość i empatia. Takie remedium proponują  absolwenci School of Form na bolączki współczesności. W projektowaniu to elementy bazowe. Znajdziesz je w każdym z prezentowanych projektów.

Czy świat przyszłości to świat, jaki znamy obecnie? Jako gatunek jesteśmy w kluczowym momencie istnienia: z zewsząd docierają głosy mówiące o katastrofie klimatycznej, upadku wartości i nadmiernej konsumpcji. Przyszłość jest niepewnością ale może być także wyzwaniem. Jest bodźcem do poszukiwania lepszego sposobu życia, pomocy słabszym, naprawienia dotychczasowych zaniedbań ludzkości. 

Czy jako projektant mogę zmienić świat? Projekty studentów ASP Gdańsk są próbą znalezienia odpowiedzi na powyższe pytania, podjętą przez młodych projektantów – studentów z Wydziału Architektury i Wzornictwa ASP w Gdańsku.

Młodzi ludzie zdają sobie sprawę z mizernej kondycji świata. Mamy za dużo rzeczy, a zasoby materiałowe są na wyczerpaniu. Jednak oni wybrali zawód projektanta. W swoich pracach dyplomowych szukają nowych dróg. Przetwarzają to, co jest, a zużyte produkty i odpady traktują jak zasoby.  Myślą o tym, co się stanie z rzeczami, kiedy przestaną być potrzebne. Projektują cyrkularnie i odpowiedzialnie. 

Sami też są wyczerpani. Pandemia, wojna, inflacja i atmosfera ciągłej niepewności nie pomagają im cieszyć się życiem. Działają roztropnie. Sięgają do zasobów natury i kultury. Wiedzą, że przyroda jest mądra i umie się odradzać. Szukają ukojenia w historycznej wiedzy, tym co mogą usłyszeć od starych babek albo znaleźć w muzeach etnograficznych. Ludzie przez tysiące lat radzili sobie bez współczesnych technologii. Czy umiemy wrócić do przeszłości i czy to w ogóle ma sens? Absolwenci i absolwentki zastanawiają się, czego możemy się nauczyć od roślin i zwierząt i co możemy dla nich zrobić. 

School of Form to kierunek Wzornictwo na Wydziale Projektowania Uniwersytetu SWPS w Warszawie. Studia trwają 4 lata, a po ich ukończeniu absolwenci uzyskują tytuł licencjata. Na dwóch specjalnościach, product design i communication design, korzystają ze znakomicie wyposażonych pracowni, a prowadzone tam zajęcia mają formułę otwartych, interaktywnych warsztatów. School of Form w centrum kształcenia projektowego stawia humanistyczną refleksję nad problemami współczesności. Przygotowuje studentów, by projektowali dla lepszego jutra, łącząc wiedzę teoretyczną i praktyczną, rzemiosło i technologię, obraz i słowo. Studenci samodzielnie wykonują swoje prace, uczą się też jak je zaprezentować. Mają do dyspo­zycji pracownie: krawiecką, komputerową, foto-wideo, ślusarnię, stolarnię, warsztat ceramiczny, pracownię sitodruku i pracownię narzędzi cyfrowych wyposażoną w roboty i drukarki 3D.

W School of Form wykładają polscy i międzynarodowi projektanci. Są badaczami, i praktykami, ekspertami pracującymi dla najlepszych marek oraz firm z różnych branż. School of Form współpracuje z otoczeniem społecznym i biznesowym uczelni. Partnerzy biznesowi wspierają rozwój studentów, oferują im staże w swoich przedsiębiorstwach, a często i stałą pracę jeszcze przed ukończeniem nauki.

Projekt OPO

klapki

Istvan Lazar

School of Form Uniwersytetu SWPS

2021

Jak wykorzystać zużyte opony?

Klapki powstałe z gumowego granulatu pozyskanego w procesie recyklingu starych opon samochodowych. Zużyte klapki mogą z powodzeniem stanowić materiał na nową parę. Autor pokazuje, jakie są możliwości wykorzystania wyprodukowanej już gumy jako materiału do ponownego przetworzenia.

Materiał: granulat gumowy z opon

#design#nowemateriały#recykling#moda#slowfashion

PEdal

pedały rowerowe

Sergey Moskalev

School of Form Uniwersytetu SWPS

2021

Jak zrobić plastik samemu?

Autor, pasjonat jazdy na rowerze, opracował domowy sposób przetwarzania plastiku i wytwarzania z niego pedałów rowerowych. Zainspirowany metodami DIY i zasadami gospodarki cyrkularnej wykorzystał narzędzia opracowane przez kolektyw Precious Plastic i stworzył serię modeli. Ostateczny prototyp pedału rowerowego przetestował na budowanych przez siebie rowerach.

Materiały: przetworzony plastik PE

#design#recykling#rower

blop.

siedzisko

Natalia Tarnowska

School of Form Uniwersytetu SWPS

2021

Jak hakować miejską przestrzeń w kolorowy i wygodny sposób?

Blop. to miejscotwórczy mebel miejski zestaw pięciu miękkich, kolorowych nakładek o nieokreślonym przeznaczeniu. Mogą pełnić funkcję oparć i siedzisk, dowolnie ze sobą komponowanych. Projekt zachęca do nieformalnego obsiadania i hakowania miejskich przestrzeni, wzmacnia relację użytkowników z miejscem oraz poprawia komfort siedzenia.

Materiały: kauczuk syntetyczny w granulacie, modelowanie 3D, CNC, odlew

#design#rethink#zmiana

MAYHAY

poduszki

Joanna Sidor

School of Form Uniwersytetu SWPS

2022

Jak zaprojektować doświadczenie dobrego snu?

MAYHAY to usługa subskrypcyjna, w ramach której klient otrzymuje sezonowe zestawy aromatycznych ziół o kojącym i wspomagającym sen działaniu. Każda z czterech lnianych poduszek  jest wypełniona skomponowaną przez autorkę mieszanką ziół. W kolejnym sezonie klient zamawia tylko wypełnienie. 

Materiał: drukowany cyfrowo len, mieszanki ziół, karton

#design#usługa

Roślinne barwniki do druku na tkaninie

kolekcja tkanin

Elizabet Khmellier

School of Form Uniwersytetu SWPS

2021

Jak wykorzystać rośliny w druku na tkaninach?

Autorka opracowała eksperymentalną technologię drukowania na tkaninie z użyciem barwników pochodzenia roślinnego. Inspiracją były metody i surowce stosowane tradycyjnie w Wielkopolsce i na Śląsku. Działanie autorki  polegało na przeprowadzeniu prób drukarskich z wykorzystaniem pasty izolacyjnej i farb do druku klockowego w technice sitodruku. Metody naturalnego barwienia zostały opracowane na podstawie wiedzy etnobotanicznej, natomiast sposób drukowania tkanin na podstawie wiedzy etnograficznej i archeologicznej. Zaprojektowane wzory są współczesną interpretacją tradycyjnych wzorów występujących w Wielkopolsce i na Śląsku.

Materiały: tkanina lniana, pasty drukarskie na bazie ekstrakcji wodnej

#design#natura#tkaniny

Laboratorium kiszena dla dzieci

zabawki edukacyjne

Filip Brzyski

School of Form Uniwersytetu SWPS

2021

Jak zachęcić dzieci do robienia kiszonek?

Zestaw obciążników do kiszonek, dzięki któremu dzieci poznają proces fermentacji  poprzez zabawę i uczą się, jak przygotować przetwory. Proces fermentacji nie jest całkowicie przewidywalny, dlatego jest ciekawy, a obcowanie z nim pobudza wyobraźnię. Dzieci stają się eksperymentatorami i kucharzami, spędzają wolny czas obcując z tradycją i jednocześnie uczą się zdrowego stylu życia. 

Materiał: porcelana

#porcelana#jedzenie#edukacja

Wydział Architektury i Wzornictwa, Politechnika Koszalińska

Morze – współ-przestrzeń, współ-obszar, „współ-byt”? Jak na nas wpływa świadomość bezpośredniej bliskości z  naturalnym żywiołem i ekosystemem jakim jest Bałtyk? Jaki wpływ na nasze życie ma miejsce, w którym mieszkamy, a  jak bardzo my na nie wpływamy?

W jakim stopniu utożsamiamy się z morzem i regionem nadmorskim jako jego mieszkańcy? Czy wiemy, jak korzystać z jego walorów i czy potrafimy je docenić i chronić? 

W działaniach projektowych poszukujemy źródeł tożsamości ukrytych w Morzu Bałtyckim oraz odpowiedzi na pytanie o to, czy pomiędzy tożsamością miejsca, a tożsamością jego mieszkańców możemy postawić znak równości. 

Prezentowany  projekt dyplomowy studentki Wydziału Architektury i Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej w unikalny sposób obrazuje wzajemne zależności, będąc zarazem przykładem praktycznego zastosowania projektowania zrównoważonego. 

Myślą przewodnią jest docenienie rodzimych i naturalnych surowców oraz ich rozważne, a zarazem eksperymentalne zastosowanie w tworzeniu, nowych, alternatywnych i biodegradowalnych rodzajów materii.

Regionalna specyfika, charakterystyczne walory krajobrazu oraz bogactwa natury, takie jak np.: roślinność, bursztyn, piasek i sól ukryte w nadmorskich terenach Pomorza Zachodniego stały się inspiracją dla innowacyjnej formy biżuteryjnej.   

Poszukiwanie

kolekcja biżuterii

Hanna Kowalska

Wydział Architektury i Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej

2020

Jak zrobić biżuterię z obierków warzywnych?

Kolekcja powstała w wyniku poszukiwań alternatywnych materiałów do wyrobu biżuterii. Składa się z obiektów przypominających kształtem nadmorskie kamienie. Elementy, z których powstały pochodzą z ususzonych, a następnie sproszkowanych i połączonych naturalnym klejem ryżowym obierków warzywnych.

#nowemateriały#zeroodpadów