Młodzi na Start | ELLE Decoration
Młodzi na Start | ELLE Decoration

wróć

Młodzi na Start | ELLE Decoration

Kolejna odsłona konkursu i wystawy prac młodych polskich projektantów „Młodzi na start".

Wystawa Młodzi na Start to wynik konkursu o tym samym tytule, organizowanego przez polską edycję międzynarodowego magazynu ELLE Decoration. Jego idea zrodziła się z potrzeby promowania młodych, zdolnych projektantów, którzy stawiają pierwsze kroki na trudnej drodze wzornictwa przemysłowego. Konkurs ten to nie tylko odkrywanie nowych twarzy designu, ale też platforma porozumienia na linii projektant-producent-odbiorca.

Co roku przed uczestnikami konkursu stawiamy konkretne zadania, a jednym z nich jest hasło konkursu. W tym roku brzmi ono „Motyw przewodni”. Motyw przewodni towarzyszy nam na etapie każdego twórczego działania, tym razem poprzez przysłane prace chcemy dowiedzieć się, czym dla uczestników konkursu jest motyw przewodni. Jaka była idea prowadząca do zaprojektowania konkursowego obiektu, powstania prototypu, jakie wartości niesie i do kogo jest skierowana?

Z niecierpliwością czekamy na odpowiedzi.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Niech mi się stanie według słowa twego

obraz

Daria Godlewska

„Niech mi się stanie według słowa twego” to praca to kobietach.

„O tym, jaki wpływ ma na nie życie w patriarchacie. W świecie, gdzie mężczyzna ma niemal boską władzę, to on decyduje o kobiecej atrakcyjności i wartości, czy zasługuje ona na szacunek, na miłość. Stajemy się wobec tego uległe, bo od najmłodszych lat uczono nas, że świat należy do tej silniejszej płci. Kobieta powinna być przede wszystkim piękna, a seksualizacja kobiecego ciała jest już na tyle powszechna, że stała się czymś normalnym. Jakikolwiek bunt czy walka o emancypację nierzadko obraca się przeciwko nam.

Celem prac nie jest agresywne zwrócenie uwagi na obnażone ciało, tylko wykorzystanie cech przypisywanych płci żeńskiej z powodu różnic biologicznych i psychologicznych. W związku z tym temat został ujęty w dość subtelny i nienachalny, niejako elegancki sposób. Motywem przewodnim są przede wszystkim doświadczenia słabej płci.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Rodzinne Pogaduchy

gra planszowa

Wioletta Bogunia-Bugaj

Gra planszowa Rodzinne Pogaduchy to gra, która sprzyja budowaniu i podtrzymywaniu więzi w rodzinnych. Rozwiązanie wyróżnia się tym, że nie jest ingerencją w relacje rodzinne, a jedynie łącznikiem, inicjacją do budowania i podtrzymywania kontaktów wśród domowników.

Rozwiązanie projektowe składa się z okrągłej planszy z kołem do losowania, kart z kategoriami, kart zadaniowych, kart specjalnych, bloczków do punktacji oraz instrukcji gry. Forma planszy jest pretekstem do skupienia członków rodziny wokół stołu. Zapewnia równy dostęp do wszystkich elementów gry. Można ją rozłożyć w miejscu, w którym najchętniej gromadzi się rodzina w trakcie oficjalnych i nieoficjalnych spotkań. Karty zadrukowano obustronnie i pokryto folią soft touch zwiększającą trwałość zadruku. Instrukcję wydrukowano na papierze o gramaturze 200g. Dodatkowym elementem są bloczki do naliczania punktacji wykonane w tej samej technice co karty. Opakowanie gromadzi i porządkuje wszystkie elementy i ułatwia ich przenoszenie. Wykonane jest z tektury i tektury kaszerowanej papierem. Praca konkursowa jest prototypem gry.

Dzięki zastosowaniu kart zadaniowych z terminami realizacji już po rozgrywce, gra nie kończy się w chwili zakończenia spotkania. Zabieg ten wydłuża zasięg zamierzonego działania gry. Dzieci uczą się przez modelowanie, czyli wzorce, które czerpią z najbliższego otoczenia. Mają one bezpośredni wpływ na kształtowanie się zachowań społeczno-rodzinnych w późniejszym dorosłym życiu. Jednym z istotnych czynników jest prawidłowa komunikacja w rodzinie. Im więcej szczerej i otwartej rozmowy, pełnej szacunku i zrozumienia, tym większe prawdopodobieństwo zbudowania głębokich i silnych więzi pomiędzy rodzicami a dziećmi.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Pamiątki Epoki Plastiku

zestaw obiektów

Filip Til

Statystycznie obywatel Unii Europejskiej zużywa aż 200 torebek foliowych rocznie, co daje aż 4 kg tworzywa sztucznego.

Projekt powstał, by edukować, uświadamiać i protestować. To manifest naszej spuścizny: wykonany z tworzywa, które przetrwa po nas najdłużej – plastiku. Pamiątki to zestaw obiektów jakimi są figury zbudowane z odważników oraz kalendarz foliowy. Obrazują różnice w tym, jak w różnych częściach Europy traktujemy torby foliowe z marketów i w jakich krajach dba się, by zużywać ich jak najmniej, a gdzie problem ten jest wciąż bagatelizowany. Pokazują, że powinniśmy się uczyć od siebie nawzajem i wspierać w rozwiązaniu wspólnego problemu.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Drewniana Mapa Morska

Tyśka Lewandowska

Kiedy motywem przewodnim życia są dwie przeplatające się pasje – projektowanie i morze – poszukiwanie odzwierciedlającego je produktu to proces długotrwały.

Geneza powstania projektu to eksperymentowanie z nowym dla autorki materiałem – drewnem. Celem było ukazanie tego, czego nie widać, czyli dna morskiego i jego relacji z tym, co na lądzie. Morza i oceany stanowią 71% powierzchni Ziemi – a tak mało o nich wiemy, tak mało o nich myślimy w kontekście globalnych zmian. Na Mapie woda gra główną rolę. Projekt powstał na podstawie batymetrycznych i żeglugowych map w odwzorowaniu walcowym równokątnym – jest to jedno z najstarszych odwzorowań kartograficznych. Wynalezione w XVI w. przez kartografa G.Merkatora w erze wielkich odkryć geograficznych, które odbywały się droga morską. To od wody wszystko się zaczyna...

#MłodziNaStart#elle#konkurs

WyRóB

torebka z zawleczek od puszek

Magdalena Wojdyło

Torebka WyRóB została stworzona głównie z myślą o recyclingu, a motto to Recycle-Create-Wear. Produkt został wykonany ręcznie z dbałością o detale i w ponad 90% z materiałów pochodzący z odzysku.

Dzięki wykorzystaniu zużytych zawleczek od puszek powstaje zupełnie nowa jakość i zmienione pierwotne przeznaczenie fabrykatów. Produkt jest przyjazny dla środowiska, praktyczny i elegancki, a przy tym unikatowy i cieszący oko.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Matka leżąca z dzieckiem

obiekt

Dorota Morawiec-Winiarska

Twórczość autorki opowiada  o czułości, oddaniu, zainteresowaniu drugą istotą ludzką, o miłości matki do dziecka.

Projektantka, zaintrygowana doświadczeniem macierzyństwa, podpatruje pozy i sytuacje, by stworzyć na ich podstawie własne kompozycje. Dlatego korzystając z intuicji i wyobraźni – metodą powielenia póz i ruchów jednej, bądź dwóch figur, komponuje rzeźby z myślą o tym, co związane jest ze środkami formalnymi.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Rozziew

mebel wiklinowy

Adriana Markowska

Rozziew jako tytuł projektu określa także motyw przewodni. Opisuje sprzeczności wynikającej z różnicy zdań czy poglądów.

W prezentowanym projekcie autorka zwraca uwagę przede wszystkim na kontrast zestawionych ze sobą kształtów i wykorzystanych materiałów. Siedzisko, wyglądem przypominające tkaninę, „narzucone” jest na geometryczną metalową konstrukcję. Stwarza to ciekawy efekt wizualny, a także nadaje dynamiczności mimo łagodnej falistej formy leżanki. Mocne, a jednocześnie proste polskie słowo ,,rozziew”  oddaje główne założenie projektu, który mimo pozornej prostoty prezentuje dużą wartość estetyczną, a ograniczona ilość środków, jaka została użyta do jego wykonania, nie odwraca uwagi od kontrastujących form. Zestawione ze sobą kształty nie tworzą sprzeczności, a poprzez wzajemne oddziaływanie współpracują ze sobą.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Take on me

mebel

Weronika Cwanek

Założeniami projektu były mobilność oraz funkcjonalność. Ten niepozorny taboret, oszczędny w formie oraz materiale, stanowi świetną alternatywę dla tradycyjnych krzeseł, zarówno w małometrażowych mieszkaniach, jak i w czasie podróży.

Można z łatwością zabrać go na ryby, plener, użyć w kolejce do szczepień, pożyczyć sąsiadowi. Opcja składania zapewnia łatwy transport oraz upraszcza kwestię przechowywania. Forma w kształcie graniastosłupa trójkątnego jest znacznie bardziej ekonomiczna niż w przypadku prostopadłościanu. Ponadto prostota mebla powoduje, że świetnie wpasuje się do każdego wnętrza. Projekt wykonany jest z łatwo dostępnych materiałów – sklejki oraz tkaniny.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Lądowanie na księżycu

Dobro Witczak

Naturalnym środowiskiem ilustracji są książki dla dzieci, ale ilustrację spotykamy niemal wszędzie – na ulicach, w sklepach, wiadomościach czy mailach. Dlaczego więc nie zastosować ilustracji w książkach dla dorosłych?

„Lądowanie na księżycu” wchodzi w dialog z konwencją książki artystycznej. To zbiór opowiadań dla dorosłych autorstwa Pauliny Adamczyk, w którym język wizualny funkcjonuje na równi z warstwą tekstową. Treść językowa, zawarta w jedenastu opowiadaniach, przedstawia świat z kobiecej perspektywy. Autorka z wprawą wyłuskuje drobne niuanse codziennych zdarzeń. Prozie o turpistycznym charakterze towarzyszy, pojawiająca się niemal na każdej stronie, czasem szorstka i brutalna, czasem koślawa i zabawna, ilustracja.

Czerpanej prosto z życia części literackiej akompaniuje ilustracja, jak gdyby wyjęta z ulicy, jest jak drobne symbole, których wciąż mnoży się w miastach. Czym tak naprawdę jest symbol, ikona, ilustracja? Czym są współczesne hieroglify, po które tak chętnie i często sięgamy pisząc smsy i maile? Czy książkę da się „przeczytać”, bazując jedynie na części wizualnej? Czy treść estetyczna ma płeć lub jest do jakiejś skierowana skoro treść literacka jest historią opowiedzianą z perspektywy kobiety? Czy ma to w ogóle znaczenie? Aby to sprawdzić,  „Lądowanie na księżycu” zostało zaprojektowane tak, by wypełniające ją dwie warstwy współistniały na stronach. Nawigację do książki stanowi spis treści określający położenie opowiadań nie tylko za pomocą numerów stron, a także ilustracji—ikony–litery inicjalnej, z której każda rozpoczyna inne opowiadanie. Książka stanowi pretekst do dyskusji na temat funkcji oraz przeznaczenia ilustracji i języka obrazów w dzisiejszym świecie.

Nie brak w nim przecież ikon i symboli, po które sięgamy, aby sprawnie i szybko się komunikować. Jest to też motyw przewodni projektu, ilustracja jako język, którego w książkach dla dorosłych świadomie się pozbawiamy, stoi ponad podziałami językowymi, wiekowymi czy kulturowymi. Jest to szyfr uniwersalny, składający się ze znaków zrozumiałych dla niemal każdego.

 

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Triango

meble

Paulina Romańczuk-Orepuk

Projekt Triango to inspiracja geometrią w czystej postaci. Motyw trójkąta pojawia się w każdym meblu, dodając mu mocnego charakteru, który wyróżnia mebel we wnętrzu.

Cała kolekcja powstała w ideipiękno to jakość i prostota. Ważnym aspektem są materiały w pełni zdatne do recyklingu, czyli konstrukcja ze stali nierdzewnej, blaty ze szkła i te z rysunkiem, którym obdarzyła je natura, czyli w postaci marmuru, granitu czy drewna.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Sztuka w architekturze

mebel

Paweł Kamiński

W projektach architektonicznych można inspirować się sztuką w celu zwiększenia walorów estetycznych.

Przedstawiona praca stworzona jest na podstawie autorskiego programu Sztuka w architekturze, który obejmuje między innymi takie zagadnienia jak: tożsamość w sztuce, sztuka jako inspiracja, sztuka w kompozycji oraz architektura, która staje się sztuką.

 

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Kick & Swing

Karina Shorets

Projekt został zrealizowany z miłością do mody vintage, tańców swingowych i muzyki jazzowej.

Buty wykonanie z myślą o tancerzach. Założycielką i projektantką brandu Kick & Swing jest profesjonalna tancerka, choreografka, aktorka i instruktorka tańców jazzowych i swingowych – Karina Shorets. „ Uwielbiam tańce jazzowe, które codziennie poprawiają mi humor i fascynuję się modą vintage, dlatego wiem, co potrzebują prawdziwe damy i dostojni gentelmeni XXI wieku, żeby ubarwić swoją codzienność.”

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Chleb wspólnie

Julia Kędzierska

Chleb jest międzykulturowym łącznikiem niemal wszystkich narodowości. W swojej symbolice odnosi się do tych samych potrzeb – zaspokojenia głodu i duchowej tęsknoty, marzenia o lepszym życiu.

Nawet w tak homogenicznym kulturowo oraz religijnie kraju jak Polska, symbolika i tradycja wpisana w chleb jest tożsama z innymi kulturami, więc może być nośnikiem więzi ponad podziałami. Publikacja przybliża tematykę zjawiska wielokulturowości w Polsce, jak również zawiera opis podstawowych, uniwersalnych składników niezbędnych do wypieku chleba oraz przepisy kulinarne zaczerpnięte z narodowości zbadanych i opisanych w publikacji. Przedstawia zaprojektowane i wyprodukowane przez autorkę narzędzia, stanowiące nieodłączną część projektu.Zestaw narzędzi składa się z 11 elementów do samodzielnego wypieku chleba w domowych warunkach. Każda część jest uniwersalna i może zostać użyta w kuchni w różnych sytuacjach. Ich cechy i właściwości zostały zaprojektowane w wyniku wnikliwej analizy sposobów wypiekania chleba z różnych stron świata.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Wspólny przysiadacz

mebel miejski

Aleksandra Jankowska-Głowacka

Projekt jest odpowiedzią na temat miasta dla wszystkich. Założeniem jest tworzenie w mieście przestrzeni przyjaznych i funkcjonalnych dla wszystkich mieszkańców, niezależnie od płci, budowy ciała i sprawności fizycznej.

Problemem współczesnych polskich miast jest uprzywilejowany status samochodów. Jego rozwiązaniem są nie tylko regulacje prawne i zmiana organizacji ruchu, ale także zaprojektowanie nowej, funkcjonalnej infrastruktury dla pieszych. Sama intencja dostosowania infrastruktury miejskiej do potrzeb osób z grup pomijanych, zawarta w przeznaczonych dla nich projektach, może być symbolicznym zaproszeniem do korzystania ze wspólnej przestrzeni.

Wspólny przysiadacz jest nowym typem miejskiego siedziska. Szczególnie sprawdza się w miejscach i sytuacjach, w których trzeba poczekać, np. przy przejściach dla pieszych, pod urzędem. Daje możliwość krótkiego odpoczynku – można na nim przycupnąć i podnieść się bez obciążania kolan, co jest szczególnie ważne dla osób starszych. W przeciwieństwie do standardowych siedzisk wspólny przysiadacz jest przeznaczony dla dwóch osób, a narożny kształt ułatwia kontakt wzrokowy i nawiązanie rozmowy pomiędzy użytkownikami. Charakterystyczna lekka forma i sposób wykończenia obiektu celowo nawiązują do wyposażenia domu, zapraszając do swobodnego korzystania. Ważnym aspektem tego projektu jest też zaangażowanie docelowej grupy odbiorców. Mebel powstał w procesie projektowania partycypacyjnego z grupą warszawskich seniorów w ramach projektu Miejsce+. Na każdym etapie był przez nich konsultowany i testowany.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

022

biżuteria inspirowana dzielnicami Warszawy

Kasia Szafarska

Kolekcja biżuterii przedstawia subiektywny obraz pięciu wybranych warszawskich rejonów, wykreowany na podstawie osobistej analizy i zdobytej wiedzy.

Motywem przewodnim projektu jest miejska różnorodność, zobrazowana za pomocą indywidualnych cech warszawskich dzielnic – Ursynowa, Pragi Północ, Powiśla, Saskiej Kępy i Żoliborza. Poprzez analizę emocjonalną i wizualną każdej z nich, a następnie przygotowanie mapy myśli i modeli 3D, projektantce udało się wykrystalizować formę, która stała się przedmiotowym odbiciem danego miejsca. Na podstawie przygotowanych wizualizacji oraz rysunków technicznych zostały ręcznie wykonane srebrne formy biżuteryjne. Poszczególne ozdoby mają świadomie przesadzoną formę, której rolą jest intrygowanie i prowokacja do dogłębniejszego zapoznania się z miejscem, którego dotyczy dana biżuteria.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Space as an Object

Anna Jurgielewicz

„[...] piękno znajdujemy nie w rzeczach, lecz w smugach cienia, które powstają przez oddziaływanie rzeczy na siebie, w grze światła i cienia. […] Nie ma piękna bez cienia” [1].

Autorka, zainspirowana słowami Junichiro Tanizaki, zaprojektowała lampę podłogową „Space as an object”, aby zwiększyć doznania świetlne, poprzez interakcję ze światłem i cieniem na głębszym poziomie. Projektując lampę, badała terapeutyczne właściwości światła. Celem było uchwycenie światła jako obiektu i zinterpretowanie zjawiska świetlnego, które zbliża nas do czystego stanu natury.

[1] Jun’ichirō Tanizaki, „Pochwała cienia”, przeł. Henryk Lipszyc, Karakter, 2016, s. 58

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Pepos

zastawa stołowa

Dorota Gondko

Większość przedmiotów codziennego użytku produkowanych są masowo, a ich serie są ustandaryzowane. Proces tworzenia ceramiki Pepos zakłada wykonanie ręczne i zaangażowanie rzemieślnika, co ma pobudzić ginący zawód garncarza.

Odbiorca otrzymuje rzecz niepowtarzalną i nacechowaną osobiście. W skład zestawu wchodzi kubek, czarka, dwa rozmiary misek oraz talerz. Naczynia wypalone zostały z użyciem wysuszonych odpadów kompostowalnych (głównie skórek warzyw i owoców) i trocin. Każde z naczyń pokryło się niepowtarzalnym wzorem i kolorami ziemi. Ceramika jest polerowana, dzięki temu uzyskuje miękki, satynowy połysk. Nie ma uchwytów, a użytkownik trzymając naczynie ma bezpośredni kontakt z naturalnym materiałem, który chociaż odrobinę zaspokaja potrzebę kontaktu z naturą. Ceramika nie jest szkliwiona, została pokryta hydrofobową powłoką z nanokwarcu (Elements Air), bezpieczną dla zdrowia. Każdy talerz, miska i kubek są jedyne w swoim rodzaju, a użytkownik może dowolnie zestawić te elementy według własnego pomysłu, co angażuje i pobudza kreatywność.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Albertdesk

biurko

Aleksandra Dutkowska

Albertdesk to biurko o niestandardowej konstrukcji blatu – użytkownik może położyć przedramię na trzech rodzajach powierzchni. Jest wykonane z drewna bukowego i sosnowego, utrzymane w stylistyce minimalistycznej.

Motywem przewodnim projektu jest niepewność ludzi determinowana przez pandemię. Projekt Albertdesku to próba uspokojenia lęków poprzez stymulację mózgu i kreatywnego myślenia. Projektantka sama testowała prototyp przez dwa miesiące. Proces tworzenia zapoczątkowały rozmowy z ludźmi na temat dyskomfortu psychicznego, wynikającego z długotrwałej pracy zdalnej spowodowanej pandemią. Wywiady, doświadczenia, rejestracja odczuć, frustracji i niepewności. Pandemia upowszechniła pytania dotyczące niepewnej przyszłości, stresu, problemu z akomodacją w przestrzeni domowej, strachu przed utratą pracy, a nawet strachu przed śmiercią. To doprowadziło do postawienia następującego pytania – jak sprawić, aby ludzie czuli się lepiej, bez ingerowania w ich życie codzienne? Idealne rozwiązanie musi spełniać trzy warunki: poprawiać nastrój użytkownika, stanowić część jego codzienności oraz być łatwo adaptowalnym do przestrzeni życiowej.

Odpowiedzi na spełnienie pierwszego warunku projektantka szukała w biochemii mózgu. Przykładowo, u dzieci stymuluje się wieloaspektowy rozwój procesów poznawczych oraz motoryki dzięki zabawkom sensorycznym. Sam dotyk powoduje wzrost liczby receptorów podwzgórza – obszaru odpowiedzialnego za emocje i motywacje – uwalniając przy tym endorfiny, tzw. hormony szczęścia. Proces poszukiwania doprowadził do najbardziej oczywistego przedmiotu codziennego użytku w dobie pandemii – biurka do pracy. Drewno bukowe oraz minimalistyczna forma pozwalają na wprowadzenia elementu natury do każdego typu wnętrza. Stymulacja odbywa się poprzez dotyk wyjątkowo unerwionej i wrażliwej części naszego ciała – przedramienia. Blat Albertdesku ma trzy różne powierzchnie: paski, piramidy oraz chropowate krążki z drewna z warstwą kory. Zachęca to do dotykania i dowolnej interakcji zarówno w czasie pracy, jak i w trakcie jej przerwy – ćwiczenie mindfulness przy zamknięciu oczu i skupieniu się tylko na bodźcach dotykowych. Bodźce dostarczane podczas pracy intelektualnej mogą stymulować mózg w zakresie kreatywności i twórczego myślenia. Nazwa jest nawiązaniem do zróżnicowanej powierzchni – „Jeżeli zabałaganione biurko jest oznaką zabałaganionego umysłu, oznaką czego jest puste biurko?” – Albert Einstein

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Poetry, Pottery

Aleksandra Liszewska

Połączenie naczyń i poezji, czyli smaku. Projekt sensorycznego doświadczenia, które angażuje wszystkie zmysły. Poetry to część projektu, która odpowiada za proces tworzenia smaku i komponowania dań opartych na pobudzeniu zmysłów. Kompozycje dań inspirowane malarstwem abstrakcyjnym, czyli zestawieniu ze sobą plam kolorów, kształtów oraz tekstur są odpowiedzialne za element tajemnicy.

Pomagają w odkryciu posiłku od zmysłu wzroku, przez tekstury rozpoznawane zmysłem dotyku na języku, posmak i składniki zawarte w kompozycji. Projekt wyróżnia narzędzie do generowania emocji, food pairing, czyli dobieranie do siebie składników, tak żeby powstały intrygujące smakowe duety. Dobrze znane smaki łączy się̨ w nieoczywiste pary, które nabierają̨ nowego charakteru np. lody awokado z truskawkami czy krem z kalafiora z migdałami i kokosem. Food art i wykorzystanie technik malarstwa abstrakcyjnego, pozwalają na stworzenie opowieści i budowanie silniejszych wrażeń smakowych oraz wspomnień.

Pottery to projekt naczyń, które zostały zaprojektowane, tak aby razem z daniami tworzyły malarski obraz. Miękka forma i pofalowana linia przekroju miseczek podkreśla płynność zup, które mogą przybierać różnego rodzaju organiczne kształty. Talerz o średnicy prawie 30cm, tworzy swojego rodzaju płótno do malowania deserów. Celem projektu jest zwiększenie doznań sensorycznych i zaangażowanie wszystkich zmysłów podczas spożywania posiłku, a wartość projektu leży w emocjach i wspomnieniach, które ze sobą niesie. Jest odpowiedzią na deficyty doznań zmysłowych, które nasiliły się podczas pandemii.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Grecki pejzaż

obraz

Gabriela Marek

2021

Motywem przewodnim jest kolor. Gama turkusowych barw nadaje obrazom wakacyjny klimat, poczucie odprężenia, błogości, radości z czasu, który mamy tylko dla siebie.

Letnia pora roku zaprasza nas do podróżowania, odkrywania nowych lądów, doświadczeń, smakowania nowych potraw, nawiązywania znajomości i delektowania się relaksem. Czas, który spędzamy w ulubiony dla nas sposób, daje nam poczucie wolności, bez pośpiechu, bez narzuconego grafiku, z ludźmi z którymi chcemy być. Obrazy zachęcają do podróżowania, nawiązują do wolności czasu, ruchu i przestrzeni.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Negliż — akceptacja

prototyp akcesoriów bieliźnianych

Iga Puzdrowska

Negliż to projekt etycznej marki bieliźnianej dla kobiet. Motywem przewodnim projektu jest akceptacja – siebie i innych. Negliż to akceptacja osób z niepełnosprawnościami.

Istotnym założeniem było uwzględnienie potrzeb użytkowniczek z dolegliwościami zdrowotnymi, takimi jak: stomia, cukrzyca, mastektomia – które na co dzień są niedostrzegane przez marki, a to one właśnie mają możliwość przełamywania utartych schematów panujących w społeczeństwie. Ważne jest to, że nie jest to marka stworzona wyłącznie dla osób z niepełnosprawnościami, ale projekt, który w swoich założeniach uwzględnia także ich potrzeby. W ramach projektu stworzony został zestaw bielizny i akcesoriów, które poza standardowymi funkcjami tej części garderoby umożliwiają także przenoszenie dowolnych rzeczy osobistych, a dzięki temu, że składa się z modułów daje możliwość skrajnej personalizacji.

Negliż to marka dla wszystkich kobiet, która niesie pomoc w codziennych sytuacjach i odpowiada na problem nie funkcjonalnych kieszeni lub ich całkowity brak w damskiej odzieży, co utrudnia przenoszenie rzeczy osobistych (np. środków menstruacyjnych) w sytuacji, gdy kobieta nie ma możliwości skorzystania z torebki/plecaka). Ponieważ jest to projekt etycznej marki, poza wartościami społecznymi, bardzo istotne były dla autorki wartości ekologiczne. Dlatego projekt ma także założenie dotyczące produkcji. Marka będzie tworzyć produkty dopiero po złożeniu zamówienia przez klientkę, aby uniknąć nadprodukcji odzieży. Dodatkowym celem jest aktywizacja lokalnych gorseciarek przy produkcji bielizny i akcesoriów bieliźnianych, ponieważ zawód gorseciarki w Polsce jest zawodem wymierającym. Pojekt to dyplom licencjacki, który powstał pod kierunkiem dr Piotra Hojdy na Wydziale Form Przemysłowych ASP im. Jana Matejki w Krakowie.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Idealne połączenie

klosz

Dorota Głuszek

Motywem przewodnim projektu jest „idealne połączenie” . Autorka przetwarza odpady plastikowe, m.in. baniaki po płynach przemysłowych. Po wycięciu części do konkretnego projektu pozostają fragmenty,  które na pierwszy rzut oka są trudniejsze do wykorzystania, mają specyficzny kształt i nie są prostym, płaskim kawałkiem plastiku, z którego można wyciąć dowolny kształt.

Są zobowiązujące, bo same już są kształtem, intrygują i pozostawiają niedosyt. Pojedyncza część przypomina kształtem hiperboloidę jednopowłokową, 3 części połączone razem tworzą zakrzywiony, łukowaty kształt, a 10 takich łukowatych kształtów osadzonych na obręczy tworzy bryłę o niezwykłym, futurystycznym, z jednej strony technicznym, z drugiej organicznym kształcie, otwartą od góry i zamykającą się u dołu w regularny pięciokąt. I właśnie ta zaskakująca forma, komplementarność i addytywność nieoczywistych części składowych, a w efekcie spójna i regularna forma, tworząca z tych nie idealnych odpadów, idealne połączenie – jest tym, co wyróżnia ten projekt.

 

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Ograniczaj i szanuj

zestaw produktów

Kasia Malinowska, Agata Bugalska, Natalia Gryc i Julia Sławińska

Motywem przewodnim pracy grupowej Ograniczaj i szanuj jest oszczędność, rozumiana jako ograniczenie posiadanych przedmiotów, materiałów, ale także bardzo zmniejszającej się obecnie ilości miejsca w przestrzeniach mieszkalnych.

Grupa projektowa stworzyła 4 prace prezentujące różne podejście do oszczędności. 

PLENERówka – ten poręczny, niewielkich rozmiarów przedmiot umożliwia szybką aranżację miejsca do pracy na komputerze w otoczeniu natury. Zachęca do przebywania na świeżym powietrzu oraz częstej zmiany pozycji. W tym wypadku, przewodni motyw oszczędności znajduje odzwierciedlenie w ilości miejsca, jakie zajmuje obiekt oraz w elementach składowych zestawu. Wykonany z trwałych surowców, przetrwa częste przenoszenie oraz użytkowanie na naturalnym podłożu. MIMIka – stolik pełen emocji, skierowany do dzieci w wieku 3-6 lat, który można złożyć w dwojaki sposób. Trzy elementy wykonane ze sklejki liściastej umożliwiają bezproblemowe składanie i rozkładanie mebla w zależności od potrzeb dziecka. Głównym założeniem jest szeroko rozumiana oszczędność – materiał, mebel, miejsce. Również kształt komponentów zaprojektowany został z myślą o ograniczeniu odpadu już w procesie produkcji. 

Cubo – wielofunkcyjny mebel stworzony z myślą o małych przestrzeniach. Założeniem projektu było umożliwienie użytkownikowi posiadania mebla z pozoru luksusowego, jakim jest toaletka, zmieniając go w produkt ogólnodostępny. Cubo zwraca uwagę na potrzebę wydzielenia czasu i miejsca na kontakt z sobą samym oraz zachęca do znalezienia czasu dla siebie, poprzez wydzielenie przestrzeni na pielęgnację. Transformacja mebla w szafkę lub stolik pozwala na maksymalną oszczędność przestrzeni. 

Celoluz – projekt kwietnika-pojemnika do przechowywania akcesoriów ogrodniczych. W zwykłym ustawieniu tworzy kompaktowy, minimalistyczny kwietnik, w którym zmieści się kilka roślin. Wysuwane szuflady wykonane z washpapy, są świetne do przechowywania m.in. spryskiwacza, odżywek do roślin i innych niezbędnych akcesoriów. W najniższym pojemniku można przechowywać narzędzia, z których korzysta się rzadziej np. ziemia czy zapasowe doniczki. Celoluz w sezonie ogrodniczym zamienia się w małe stanowisko do sadzenia roślin. Skrzynie można również ustawić jedna obok drugiej i w ten sposób eksponować rośliny na balkonie. Oszczędność w tym projekcie, to oszczędność miejsca, ponieważ kwietnik jest kompaktowy, jak również pieniędzy.Taka baza ogrodnicza umożliwia sadzenie własnych roślin zamiast kupowania drogich, dorodnych kwiatów.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Zbroja

Katarzyna Nachman

Kobiety zmieniają świat – poczynając od polityki, przez sztukę, po kwestie społeczne.

Praca odnosi się do aktualnych wydarzeń w Polsce. To najlepszy czas, by kobiecy głos był w końcu słyszalny, a Polki nie bały się mówić o rzeczach ważnych. Motywem przewodnim jest kobieta-siła. Kolczuga wykonana z paznokci symbolizuje kobiecą siłę. Wykonana jest w całości z plastikowych tipsów.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

BeeLight

Karolina Pańczuk

Kolekcja opraw oświetleniowych zaprojektowana z materiałów o różnym stopniu biodegradowalności.

Temat pracy inspirowany jest problemami dotyczącymi współczesnej gospodarki oraz ekologii. Oprawy zostały wykonane metodą druku 3D, przy użyciu filamentu PLA z kawy, konopi oraz bambusa. Kluczowym aspektem projektu jest drugie życie opraw oświetleniowych, które stają się domem dla owadów. Głównym celem projektu jest aspekt edukacyjny oraz zwrócenie uwagi na trwałe zmiany zachodzące w klimacie oraz w gospodarce na Ziemi. Zmiany klimatyczne oraz wymieranie owadów, a przede wszystkim pszczół. Motywem przewodnim jest życie w zgodzie z naturą i świadome podejmowanie decyzji. Projekt wykonany w duchu postantropocentryzmu. Lampy po zakończeniu użytkowania pozostają w symbiozie z naturą jako domy dla pszczół.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Szumtego

stolik

Małgosia Stryjek

Stolik Szumtego to stolik wykonany z płyt drewnianych lub listwy przy użyciu laminatu (kolorowego na jego brzegach) oraz szklanego blatu (brzegi laminowane kolorem).

Stolik inspirowany jest pomieszczeniami Polskimi lat 70.-90., które wielu z nas pamięta z dzieciństwa.  Laminat jest niezwykle łatwy do czyszczenia i trwały. Siatki, kratki, linie, kolory, poszukiwanie akcentów artystycznych do minimalistycznej formy, ciągłe poszukiwanie sposobów wyrażenia i rozbicia archetypowych kształtów poprzez kolorowy laminat w celu uzyskania graficznych wrażeń. Motywem jest zatem rysunek, pracownia zarówno artystyczna, jak i architektoniczna. Motywem jest kreatywność, twórczość, forma i kolor które nadają przestrzeni własne zasady i oryginalność. Projekt jest inspirowany autorskimi rysunkami autorki oraz jej wieloletnią praktyką architektoniczną i artystyczną w studiach. Praca hołduje dawnej przestrzeni Polskiej.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Sztuka w architekturze

wizualizacje

Dorota Blok

Projekty architektoniczne inspirowane sztuką.

Pierwszy projekt to architektura inspirowana rzeźbą – mała użytkowa architektura w parku. Drugi to architektura inspirowana obrazem – willa. Trzeci projekt to manifest architektoniczny – pływająca architektura użytkowa.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Przejścia

Anna Becherka BECHANN

Przejścia to motyw przewodni życia. Czerń przetarta żółcieniami, przechodząca do czystego błękitu. Kolory symbolizują różne okresy i fazy życia, w których doświadczamy wiele emocji. Są momenty radości i smutku.

Jest czas łatwy i trudny. Przechodzimy przez wydarzenia i doświadczenia. Ich mnogość wyrażona jest przewodami wychodzącymi z tła pracy. Przenikają się ze sobą formą i kolorami. Barwą łączącą jest kolor żółty, symbolizujący optymizm. Widoczny też na kropkowanych niebieskich i czarnych przewodach, wskazuje kierunki przejść. Praca powstała w 2020, podczas pandemii. W czasie, który był inny niż wszystko, co do tej pory znane. Autorce przyświecało pytanie: w którym miejscu jesteśmy dziś. Jak przez to przejść? Kropkowane na żółto przewody, pozyskane w centrum recyclingu, jednoznacznie kojarzą się ze wskazówką. Zachowując optymizm, jesteśmy w stanie „przejść” każdy kryzys. Recyclingowa dekoracja ścienna ukazuje również możliwość przetwarzania elektrośmieci, jakimi są stare przewody i kable. Ponownie użyte, zmieniły funkcjonalność i stały się zasobem, którego dziś należy poszukiwać, z uwagi na ochronę naszej planety.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Modula

lampa

Marta Furmańska

Modula, czyli projekt abażuru, który zbudowany jest z dwóch geometrycznych modułów. Jego forma powstała na bazie kirigami, czyli sztuki, która dopuszcza zarówno składanie, jak i cięcie papieru. Motywem przewodnim projektowanej formy użytkowej są kontrasty.

Pomimo wyraźnej dynamiki bryła pozostaje subtelna, a kąty proste symetrycznych modułów są przeciwwagą dla asymetrycznych krawędzi trójwymiarowego modelu. Choć w rzeczywistości abażur jest stabilny, pochyłe ścianki sprawiają wrażenie, iż forma może być chwiejna. Dodatkowo precyzyjność i minimalizm widocznych po podświetleniu linii efektownie kontrastuje z nieregularną teksturą użytego materiału, którym jest tyvek – syntetyczny papier, czyli bardzo wytrzymały, wodoodporny i lekki materiał przyszłości. Projekt Modula jest jednocześnie rzeźbą, jednak jej użytkowość jest priorytetem. Poprzez zastosowanie zamków błyskawicznych można stopniować intensywność światła, natomiast biel materiału może być kontrastowym tłem, np. dla dziecięcej twórczości. Dzięki temu abażur bardzo łatwo można spersonalizować.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

No! Anger!

obiekt terapeutyczny

Natalia Komorowska

Praca nawiązuje do negatywnych emocji, które kumulują się w nas podczas interakcji z innymi ludźmi.

Szklanice tworzą obiekt terapeutyczny, dwie różne powierzchnie działają na nasz zmysł dotyku i ośrodek bólu. Mają za zadanie przelanie wzajemnej złości w relacji między dwojgiem ludzi na obiekt użytkowy. Zaciskanie dłoni na zewnętrznych stronach szklanic powoduje kontrolowany ból oraz ukierunkowanie negatywnych emocji w odczucie. Kiedy złość minie, można rozłączyć szklanki i razem wypić trunek oraz spokojnie porozmawiać o problemie, który stworzył toksyczną relację. Szklanice są wykonane metodą hutniczą oraz na zimno w warsztacie szlifierskim. Oba elementy łączy magnes, razem stanowią spójną formą rzeźbiarską.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Portrety ze snów

tkanina

Zuzanna Andrysewicz

„W wieku sześciu lat przyśnił mi się niepokojący i dziwny sen, w którym byłam zakonnicą latająca nad pożarem w Chicago. To groteskowe i niezwykle intrygujące wspomnienie było początkiem mojej życiowej fascynacji snami. Na początku realizacji sitodruku, skupiłam się na tworzeniu wielkoformatowych obrazów i rysunków. Owe prace były kolarzami opartymi na moich snach, które skrupulatnie zapisywałam w swoim – “Dzienniku Snów” oraz inspiracjach podobnymi motywami, których poszukiwałam w muzeach i galeriach sztuki. Następnym krokiem było odtworzenie obrazów i transformacja ich w modele 3D. Owe modele wykorzystane zostały do stworzenie inspirowanej snami i występującymi w nich postaciami scenografii. Podczas jej przygotowywania odwiedzam sklepy z używaną odzieżą oraz targi staroci, gdzie szukałam interesujących obiektów, które mogły by być ponownie przeze mnie użyte: pomalowane, pocięte, stopione itp. Po stworzeniu i sfotografowaniu scenografii inspirowanej moim “Dziennikiem Snów; (postaci ze snów)” postanowiłam rozpocząć tworzenie sitodruku. (Druk sitowy – technika druku, w której formą drukową jest szablon nałożony na drobną siatkę tkaną, metalową lub wykonaną z włókien syntetycznych. Wykonanie odbitki polega na przetłaczaniu farby przez matrycę.) Podczas pierwszych prób sitodrukowych, próbowałam połączyć formę portretu z rysunkami figuratywnymi. Po kilku tygodniach druku poczułam, że jego proces rozwinął się i dał mi pożądane efekty. Najistotniejszym motywem jednak (jak zazwyczaj w mojej twórczości), okazały się postacie. Osoby z abstrakcyjnych portretów występujące w mojej pracy to często rodzina, znajomi z dawnych lat czy inne osoby które uczestniczyły w moim dzieciństwie i dorastaniu." 

Zuzanna Andrysewicz to o mieszkająca w Warszawie artystka młodego pokolenia, absolwentka kierunku Textile Design na Londyńskim Central Saint Martins, University of The Arts London. Jej twórczość wyróżniają przede wszystkim unikalne sitodruki oraz pełne surrealistycznych elementów portrety. Tworząc, korzysta z mieszanki różnych tkanin, barwników, foli oraz brokatu. Artystyczne projekty Zuzanny charakteryzują także przedmioty z odzysku, które są zmieniane i dekonstruowane przy użyciu mediów mieszanych (farby akrylowej, sprayu, pianki i gliny). Jako nastolatka Zuzanna studiowała aktorstwo, które jak mówi dało jej cenny wgląd w ludzką naturę i emocje, a także rozwinęło jej zainteresowanie psychologią. Jednym z ważniejszych dokonań Zuzanny, jest uczestnictwo w zbiorowej wystawie „Design and Make” w Lethaby Gallery London oraz współpraca ze słynnym magazynem modowym: L'uomo Vogue.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Biżuteria emancypująca

biżuteria

Konrad Dybicki

Projekt ma na celu zwrócenie uwagi na problem dyskryminacji płciowej w świecie projektowania. Kolekcja składa się z czterech biżuteryjnych obiektów. Każda forma stanowi nawiązanie do „męskich” przedmiotów, które stały się symbolami źródeł seksizmu, a po przetworzeniu zyskały formy będące manifestacją oporu wobec dyskryminującej kultury, jednocześnie stając się narzędziami emancypacji.

Naszyjnik z młoteczkiem opowiada o guście, stereotypach i marketingowym sloganie: „shrink it and pink it”. Jest odpowiedzią na utarty schemat myślowy, głoszący, że kobiety nie używają narzędzi. Różowy i pomniejszony, aby wpasować się w stereotypowy gust kobiet. Nawiązuje do historii brytyjskich sufrażetek, używających miniaturowych młoteczków do toffi w celu wybijania szyb londyńskich sklepów podczas protestów w trakcie walki o uzyskanie praw wyborczych na początku XX wieku. Kastet jest ironiczną odpowiedzią na pytanie zadane przez Henry’ego Higginsa w musicalu My Fair Lady: „Dlaczegóż kobieta nie może być bardziej jak mężczyzna?”. Stanowi odniesienie do pozornie uniwersalnych produktów, które dyskryminują kobiety poprzez ergonomię (takich jak pasy samochodowe, duże smartfony i odzież ochronna). Obiekt ma na celu uzupełnienie „niedoborów” kobiet, powiększając zasięg dłoni. Po włożeniu biżuterii, dłoń użytkowniczki zwiększa długość o 2 centymetry – tyle, ile w przybliżeniu wynosi różnica między przeciętną długością dłoni damskiej i męskiej. Bransoletka porusza problem narzuconych społecznie roli kulturowych, w szczególności dotyczących zajmowania się domem. Jest akcesorium pozwalającym użytkowniczce na odegranie streotypowej roli sprzątania.

Nawiązuje do crumbera (narzędzia przeznaczonego do sprzątania stołów w eleganckich restauracjach) i służy do dyskretnego pozbywania się okruszków w czasie jedzenia. Broszka symbolizuje tabu menstruacji i traktowanie higienicznych produktów związanych z kobiecym cyklem jako przedmioty wstydliwe. Odwraca tę sytuację, stając się gablotką, ekspozytorem tamponu. Dzięki łatwemu sposobowi otwierania gwarantuje szybki dostęp do tamponu w każdym momencie.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Bujadło

mebel

Wiktor Skawski

Bujadło jest narzędziem do budowania sytuacji przy stole podczas spotkań nieformalnych.

Głównym celem było zaproponowanie nowego podejścia do sytuacji, które się przy nim odbywają i odświeżenie związanych z nim zwyczajów. Dzięki nim możemy pogłębiać relację z bliskimi, jak również budować ją na nowo. Wprowadzenie elementu zabawy pozwala nam łamać bariery, uczy nas współpracy, umożliwia wytworzenie wewnętrznego języka w środowisku domowym oraz daje możliwość nowej nawigacji po stole, która nie była nam wcześniej znana.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

WspółODCZUWANIE, czyli potrzeba bliskości

obiekt interaktywny

Barbara Bednarowicz

WspólODCZUWANIE jest obiektem interaktywnym, który rezonuje z obecnością człowieka. Praca ta jest odpowiedzią na potrzebę bliskości, na samotność, z którą przyszło nam się mierzyć w obecnym pandemicznym czasie.

Żyjemy wśród ludzi, zachowując dystans, nie mogąc się dotknąć, podać sobie rąk, a potrzeba współistnienia, uczestnictwa w życiu społecznym podszyta jest strachem. Bliskość, która jest motywem przewodnim tej pracy, zyskuje nowy wymiar. Ogranicza się do sfery uczuć, pozbawiona aspektu fizycznego. Rzeźba  „ bije”  białym światłem w rytm uderzeń ludzkiego serca tym szybciej, im bliżej znajduje się obserwator. Kiedy człowiek jest w odległości ok 4 m „bicie serca”  ma normalny, powolny rytm, kiedy podchodzi bliżej, jest  coraz szybsze, jakby podekscytowane obecnością człowieka.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Bubel

kredki

Marta Rzepińska

Kredki wykonane są w 100% z odpadków kuchennych: fusów z zielonej herbaty, obierek marchewki i buraka, zewnętrznych „brzydkich” liści czerwonej kapusty oraz z ekologicznego wosku sojowego. Kredki są w 100% naturalne, nie zawierają sztucznych barwników, a ich kolor opracowała natura.

Nieoczywista forma kredek nawiązuje do nasion, z których wyrastają owoce i warzywa. Kształt ten pozwala również na ćwiczenie motoryki rąk – kredka wpasowuje się w małe i te trochę większe dłonie. Technika suszenia, którą zastosowała autorka, pozwala zachować naturalnie występujące olejki eteryczne wewnątrz odpadów, dlatego kredki pięknie pachną, dodatkowo pobudzając sensorykę. Kolor, który zostawiają kredki nie jest idealnie nasycony, ponieważ za barwnik służą mu owoce i warzywa. To kolor natury. Worek na kredki to nawiązanie do worka wielokrotnego użytku, który przydaje się na zakupach w pobliskim warzywniaku.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

MAUO

gra planszowa

Zofia Wawrzyniak

Gra MAUO odnosi się do tematu „Motyw przewodni” na kilka sposobów.

Po pierwsze: motywem przewodnim jej elementów są trójkąty i żywe kolory. Po drugie: frazy na Kartach Haseł zestawione są ze sobą motywami. Po trzecie: motywem przewodnim gry jest budowanie coraz bardziej oszczędnych wizualnie komunikatów. Głównym zadaniem w grze jest tworzenie czytelnych znaków przy pomocy malejącej (z tuty na turę) puli trójkątnych modułów. Współgracze mają za to odkryć, która fraza z Karty Haseł została zilustrowana. W osiągnięciu celu pomóc może wyobraźnia, empatia i spostrzegawczość. W grze MAUO są trzy tryby rozgrywki: Hazard, Sprint i Handel. Różnią się między sobą zasadami, dynamiką i czasem. Szczegóły każdego z nich zawarte są w instrukcji. Praca nad projektem obejmowała opracowanie zasad, przeprowadzenie testów gry, zaprojektowanie elementów graficznych oraz zrealizowanie pierwszych egzemplarzy.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

"Jeżcze" nie czas

Ariel Śliwiński

Próba reinterpretacji, czyli powtórnego komentarza dotyczącego danego tematu była przyczyną powstania projektu „Jeżcze nie czas”.

Projekt ten jest nowym ujęciem powszechnie znanego, plastikowego przybornika biurkowego w kształcie jeża. W istocie jednak jest to próba zwrócenia uwagi na poważne problemy ekologiczne, z którymi musimy się zmierzyć oraz skłonienie użytkownika do refleksji na temat kondycji naszej planety oraz roli, jaką powinniśmy pełnić jako jej gospodarze. Ponowna analiza tego, co zastane oraz szeroko rozumiana zmiana jest więc motywem przewodnim opracowanego projektu. Powstała forma została wykonana z materiałów ekologicznych, takich jak wełna, drewno i suszona trawa. Stanowcze odrzucenie tworzywa sztucznego spowodowało, że między zastosowanym materiałem a ilustracyjną formą nawiązującą do jeża powstała autentyczna relacja, której obecności wcześniej brakowało. Poza oczywistą funkcją, którą pełni, przedmiot ten ma przede wszystkim zwracać uwagę na problem dotyczący obecności tych pożytecznych zwierząt w naszym otoczeniu. Rocznie w Polsce za sprawą człowieka ginie kilkanaście tysięcy jeży. Oznacza to, że prawdopodobnie za kilka lat spotkanie tego sympatycznego ssaka będzie rzadkością.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Strażak Szymek i Andy

Bożena Czarnecka

Straż to zabawka w duchu montessori. Jej zadaniem jest rozwijanie umiejętności manipulacyjnych dziecka, takich jak zapinanie guzików i rzepów czy obsługa zamka błyskawicznego.

Jest to alternatywny sposób nauki dla dzieci np. z autyzmem. Podczas zabawy dziecko zapoznaje się również z praca służby ratunkowej. Integralną częścią projektu jest krótka animacja poklatkowa, pokazująca możliwości zabawki na podstawie krótkiej scenki rodzajowej. To projektu powstało kilka animacji inspirujących dziecko oraz rodzica do wspólnej zabawy. Każda straż jest personalizowana imieniem dziecka. Zestaw składa się z wozu strażackiego, strażaków, ognia oraz wody.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Motyw przewodni, życie – światło

Michalina Buba

Lampa dekoracyjna dająca poczucie spokoju i błogości.

Projekt życie światło powstał z inspiracji działaniami Olafura Eliassona, oraz z mojego małego marzenia tworzenia lamp. Do zagadnienia podeszłam nieco artystycznie i stwierdziłam że przeciętny człowiek nie cieszy się na co dzień pięknem przyrody, nie zwraca uwagi na małe rzeczy takie jak błysk światła z bloku naprzeciwko bo ktoś uchylił okno, czy z małego kwiatka rosnącego przy osiedlowym parkingu. Działamy teraz zadaniowo i jesteśmy pochłonięci pracą. Momentem, który myślę łączy nas wszystkich jest wschód i zachód słońca. Dlatego stworzyłam lampę, która daje poczucie spokoju i błogości jakich doświadczamy podczas tego zjawiska. Lampa jest wykonana z lejącej się tkaniny bawełniano – poliestrowej, drewnianych listew, aluminiowych rurek, taśmy led oraz płyty wiórowej pełniącej rolę blendy za którą ukryty jest system montażu oraz zasilacz do świateł. Oświetlenie ukryte jest pod listwami aby dawać światło między płachtami materiału a okablowanie w aluminiowych rurkach. W efekcie uzyskujemy miękkie światło wędrujące z materiale przebijające się na zewnątrz po bokach. Lampa jest przewidziana jako oświetlenie ozdobne, uzupełniające budujące nastrój np. w lobby hotelowym lub restauracji.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Wcielenia

projekt książki pop-up

Martyna Rak

„Wcielenia" to książka-eksperyment. Lektura stanowi formę doświadczenia, w którym zmiennymi są światło, cień, obiekty materialne, ciało człowieka, ruch oraz ograniczające nas powierzchnie pełniące rolę ekranów.

Można je dowolnie zmieniać w celu uzyskania nowych wyników, a lekturę połączoną z obserwacją warto czasem zastąpić kontemplacją. Projekt zawiera analizę metaforycznie pojmowanego motywu cienia w kulturze na podstawie siedmiu wybranych tematów zaczerpniętych z dzieł literackich, koncepcji filozoficznych i psychologicznych. Dodatkowo tematy te zostały zinterpretowane pod kątem historii i oddziaływania teatru. Połączenie poetyki cienia ze sztuką teatru wynika z wyjątkowej plastyczności obu zjawisk, ich zmienności i mocy manipulowania obrazem. Teatr nie tylko wykorzystuje fizyczne właściwości światła i cienia do kształtowania obrazu scenicznego, ale również reprezentuje wszystko to, co wpływało na ludzi konkretnego okresu historycznego – jest odbiciem konwencji obecnych w sztuce, literaturze, psychologii i filozofii. „Wcielenia” są próbą zwizualizowania niejasnych i względnych pojęć wynikających z metaforycznie pojmowanego motywu cienia, takich jak rzeczywistość, aura, obecność, dusza, jaźń czy wartość. Pojęcia te były i są odmiennie interpretowane w różnych społeczeństwach, zmienia się także ich postrzeganie na różnych etapach życia każdego człowieka, jako jednostki. Przyjęta ulotna metoda cieniowych obrazów pozwala na oddanie ich wyjątkowego charakteru nieuchwytności i zmienności. „Wcielenia" to scenografia kształtowana na żywo, spektakl przeżywany z pełnym poczuciem chwili obecnej – „tu i teraz” – ze wszystkimi możliwymi konsekwencjami, próbami i pomyłkami.

To inscenizacja teatru cieni, którą czytelnik może sam kształtować w skupieniu lub w większej grupie. To zabawa skalą, proporcjami i barwą wynikająca ze swobody kształtowania obrazu poprzez dobór ilości i rodzaju źródła światła, powierzchni pełniących rolę ekranu oraz ruchu. W rezultacie, w różnych warunkach świetlnych, użytkownik książki otrzymuje ruchome obrazy, które może na bieżąco modyfikować powodując zniekształcenia, deformacje i przeskalowania. Uświadomienie sobie występowania wszystkich tych czynników daje nieograniczone możliwości tworzenia zupełnie nowych, niekonwencjonalnych i „żywych” obrazów z wykorzystaniem prostych i dostępnych dla każdego metod projekcji. Przestrzenne elementy książki uzupełnione o treść pogłębiającą metafizyczne aspekty cienia dają odpowiednie narzędzia twórcze, aby zainspirować, zbudować odpowiednią aurę i przygotować do samodzielnego eksperymentowania ze światem cieni. Warto pamiętać o trzech istotnych cechach, które mogą pomóc w przeprowadzeniu satysfakcjonującej lektury-eksperymentu. Jest to ciekawość, cierpliwość oraz otwartość. Cechy te wraz ze świadomie poświęconym czasem pozwolą na odkrywanie tej książki, krok po kroku, w całym spektrum jej możliwości, których autorka ma nadzieję, że sama do końca nie przewidziała.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Miastobraz trzeci

dywan miejski

Paweł Janicki

To projekt dywanu którego który pochodzi z miejsca gdzie dywanów szukać próżno. Szczecin, Piłsudskiego 24c – oficyna jakich w tym mieście wiele.

O nieregularnej i przedziwnej zabudowie – po Niemcu. Szarość, brud, brak światła słonecznego. Mimo wszystko mamy w środku do czynienia z organizmami żywymi, wybijającymi się spomiędzy betonowych płyt. To zieleń miejska: chwasty. W mikro szczelinach zebrała się dostateczna ilość piachu i wody, aby mogły zakiełkować. Rośliny bliżej nieznanego gatunku, w chłodniejszych porach roku umierają, aby później odrodzić się na nowo. Miastobraz trzeci nawiązuje do postulatów Krajobrazów Trzecich, tam gdzie ucieleśniona architektura jest porzucana przez człowieka i pochłania ją flora. Dywan miejski, runo miejskie, tutaj: walka zieleni z betonem. Dywan jest dla autora sentymentalną podróżą do miejsc, którym się wychował. Rozpad i brud otoczenia nabrał nowej wartości. Prowadzona narracja ma dekonstruować to, co uważamy za odpychające, co traktujemy jako chwast . Dywan ten to walka – beton kontra nieuległa zieleń.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Ovum

zestaw biżuterii

Patrycja Janiak

Biżuteria jest specyficznym rodzajem obiektów, które mają silnie sentymentalny charakter. Dlatego motyw przewodni zestawu biżuterii Ovum jest związany z uczuciami, które z delikatnych i ulotnych, pielęgnowane, przeradzają się w silne i trwałe.

Wyzwaniem projektowym był wybór materiałów, który będzie reprezentował proces budowania więzi. Wybrane celowo skorupki z jajka kojarzone są z czymś kruchym. W pierwszym etapie poddane są procesowi mielenia, a następnie tworzą masę, która po wyschnięciu staje się twarda, tak jak uczucie, które potrzebuje czasu, aby stać się silne. Proces tworzenia pierścionków był długim procesem poszukiwań proporcji składników masy, tak aby uzyskać materiał na tyle twardy, aby nadawał się do szlifowania. Kolejnym etapem było wyrzeźbienie kształtu obiektów.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Polub

seria masażerów do ciała

Michalina Brokos

Wyniki przeprowadzonej przez autorkę ankiety dotyczącej seksualności i cielesności potwierdzają, że znaczna część badanych traktuje powierzchownie swoje ciała, nie akceptuje ich i nie zna ich reakcji.

Z ponad 1220 respondentów jedynie 8,4% oceniło swoje ciało na „ piątkę”. Skłania to do rozważań nad kondycją postrzegania cielesności w dzisiejszych czasach. Przemyślenia projektantki obejmowały ideologię slow life, slow sex oraz nurtu body positive, a także wpływu szeroko pojętych social mediów na naszą samoocenę. Ich rezultatem jest seria obiektów służących do bliższego poznania własnego ciała i ciała partnera oraz ich reakcji. Podstawowe założenia projektu to: wpływ na zmysłowość poprzez zastosowanie różnorodnych kształtów, materiałów i faktur, zachęcenie użytkownika do eksperymentów z własną cielesnością (niekoniecznie w kontekście seksualnym), jak najbardziej abstrakcyjna forma, która nie będzie przywoływała skojarzeń z dostępnymi na rynku gadżetami erotycznymi oraz zastosowanie materiałów bezpiecznych dla ciała.

#MłodziNaStart#elle#konkurs

SPILO

Aleksandra Basa

Dzieciństwo to pierwszy okres w życiu człowieka cechujący się najszybszym i najbardziej dynamicznym rozwojem. Główną formą aktywności dziecka jest zabawa, a najlepsza zabawa to taka, która uczy.

Zestaw wielofunkcyjnych mebli o nazwie Spilo przeznaczony  jest dla dzieci w wieku od 3 do 7 lat. Składa się z trzech modułowych elementów, którymi są rama siedziska, siedzisko oraz mata/oparcie. Integralną część zestawu stanowi płaszczyzna blatu, która w przeciwieństwie do pozostałych elementów nie jest samodzielnym meblem. Została zaprojektowana tak, aby łączyła się z innymi modułami. Modułowy charakter mebla pozwala łączyć ze sobą elementy w różnych konfiguracjach, a w konsekwencji definiować nowe funkcje zestawu. Proste formy modułów stwarzają liczne możliwości nieskrępowanej kreacji. Tak jak nieograniczona jest dziecięca wyobraźnia, tak elementy zestawu mogą być wykorzystane do twórczej zabawy. Młody użytkownik może sam nadawać nowe byty przedmiotom, równocześnie rozwijając umiejętności motoryczne i myślenie przestrzenne.

Projekt powstał w ramach dyplomu licencjackiego realizowanego w II Pracowni Projektowania Mebli i Elementów Wyposażenia Wnętrz na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie pod kierunkiem dr hab. Marka Błażuckiego i mgr Anny Markowskiej. 

#MłodziNaStart#elle#konkurs

Spectacle

tkanina

Karol Pomykała

Apaszka jedwabna, inspirowana obrazami i grafikami z serii DOTS.

Ten prosty i delikatny dodatek jest jak małe dzieło sztuki, które możesz nosić każdego dnia na wiele różnych sposobów – na szyi, jako dodatek do włosów czy jako pasek, który urozmaici Twoją stylizację.

#MłodziNaStart#elle#konkurs